สวัสดีครับ
ผมอ่านแล้วคิดถึงพี่คนหนึ่งพอร์ตใกล้ 1พันแล้ว ครั้งหนึ่งผมถามเขาว่า พี่มีอะไรจะสอนน้องคนนี้ไหมครับ เขาบอกผมสั้นๆ ครับ
“ เดาว่าไรไม่สำคัญ สำคัญว่าถึงเวลาซื้อก็ต้องซื้อไม่ว่าเราจะเดาว่ามันจะขึ้นหรือจะลง
และถึงเวลาขายก็ต้องขาย ไม่สำคัญว่าที่ราคาไหนกำไรหรือขาดทุน ถึงเป้าหรือไม่ถึงเป้า ผิดหรือถูกนี่ก็ล้างพอร์ทไปแล้ว เมื่อเช้า เรียบวุธ 555ต่อให้ขายหมูก็ต้องขายครับ ตามระบบ”
นั่นสุดยอดวิชาเลย!
ผมเคยซื้อ cpall หุ้นมาราคา 10 บาท แต่เอาตัวกูรไปบวกในราคาหุ้น อย่างนี้ถือว่าหุ้นตัวนี้แพงกว่า 10 บาทครับ เพราะมีต้นทุนตัวกรูผุกเข้าไปด้วย เวลาขายนี่ ต้องขายตัวกรูออกก่อน แล้วค่อยขายหุ้น ทำให้ต้นทุนมันเพิ่มทำไม ซื้อหุ้น ให้มีแต่ต้นทุนหุ้น ไม่มีต้นทุนกรู ตีราคาอย่างนี้ หุ้นจะได้ไม่แพงครับ 555555
สมัยก่อนผมมัวแต่วัดมูลค่า ตีราคา ให้ราคา แต่ไม่ได้ให้ราคาตัวเอง ไม่ค้นหาตัวเอง ตีราคาหุ้นจนลืมตีราคาตัวเอง นี่ไปเที่ยวกันรอบโลก เสาะหาค้นหาที่กินอร่อยๆ ไปมาหมดทุกทวีปแล้ว แต่ไม่เคยไปในใจของตัวเอง ไม่เคยค้นหาตัวเอง ไม่ต้องลงทุนเปนเงินเปนทอง ได้ของที่ดีกว่า ค้นหาตัวเองไม่เสียตังสักบาท
พี่เขาชอบสอนเรื่อง การละความเปนตัวกรูว่าทำได้อย่างไร “ง่าย ๆ ใครๆ ก้ทำได้ ลองเอาชนะตัวเอง อย่างอดข้าวเย็น กินมังสวิรัติ ฝึกตัวเองอะไรก้ได้ ใจไม่ยาก กระโดดเข้าใส่เลย”
แต่ต้องเปนเรื่องที่ดี อย่างเล่นดนตรี หัดเล่นไวโอลิน ยาก แต่ชอบ เพราะเปนการเอานะตัวเอง ไปหวิดพื้น เคยหวิดได้ 20 พยายามจนวันหนึ่งถึง 50/ครั้ง ความเพียรเกิดแล้ว ละเปนของกรูแล้ว ไม่มีตีวกรูแล้ว
เหมือนท่านริชาร์ท เบนสัน ถุกแม่ใช้กุศลบายฝึกอย่างหนัก ให้ละความเปนตัวกู ไม่ให้ย่อท้อกับชีวิต
การขี่จักรยานข้ามเมืองตั้งแต่วัยเด็กของนายเบนสันนี่กือเปนศีล ศีลคือเครืองมือชนะตน จักรยายก็เปนศีลได้ ถ้าติดกาแฟ บอกตัวเอง วันนี้ไม่กิน นั่นกาแฟกลายก็ศีลแล้ว ชอบกินข้างขาหมูมาก แต่วันนี้ฝืนตัวเองได้ เอาชนะตัวเองได้ ข้าวขาหมนั่นก้ศีลแล้ว อย่างการบ้านเด็กนี่ยังไม่เปนศีล แต่ถ้าใจเด็กขี้เกียจทำ แล้วฝืนตัวเองทำ นั่นก้ศีลแล้ว การบ้านกลายเปนศีลตรงนั้น สิ่งต่างๆ จะเปนศีลได้ ไมใช่ด้วยตัวมันเอง แต่เปนศีลได้เพราะใจ ศีลของคนหนึ่งอาจไม่เปนศีลขออีกคน ศีลมีในสิ่งนั้น ศีลไม่มีในสิ่งนั้น ถ้าอยากเมื่อไหร ยังไม่เปนศีล ถ้าละได้ เปนศีล เดี๋ยวมีเดี๋ยวไม่มี ไม่มีตัวกรู ความเปนตัวกรูก็ไม่มี ศีลก็ไม่จำเปนต้องมี ศีลทำให้ชนะตัวเอง ด้วยเพราะความเพียร ความเพียรจึงยิ่งใหญ่ครับ
ชาวยิวทุกคนมีศีลถึง 613 ข้อ จำกัดตัวเองให้แคบ ละยึดติดตัวเอง ความสำเร็จชาวยิวฝึกเปนชีวิตประจำวัน ฝึกทุกวัน แล้วจะไม่ให้คนยิวเขาประสบความสำเร็จมากที่สุดในโลกได้อย่างไร ในเมื่อเขาฝึกความสำเร้จกันทุกวันอยู่แล้ว
บ่อยครั้ง เวลาเทรดกับพี่เขาในห้อง จะชอบสอนเรื่องความ ” อดทน อดกลั้น อดออม ”
ตัวเราอยากอะไร เอาชนะมันให้ได้ มันโกรธ จัดให้หายโกรธ มันรักก็หายรัก มันหลงก้หายหลง ทำจิตใจไม่ให้กิเลสครอบ เข้าไม่ได้ ไม่มีทางเข้า ขอดทษด้วยนะ ท่านกิเลสท่านเข้ามาไม่ได้ สติเราทันท่าน ท่านไปที่อื่นเถอะ 5555555 เรามี expectation เอาสติไปสู้กับมัน สติเปนยางลบ ลบ expectation ออก เอาความเพียรไปลบมันออก ถ้าทำอย่างนั้น expectation ไม่มีที่นั่ง เพราะสติไปนั่งแล้ว เหมือนเก้าอี้ดนตรี เก้าอี้ตัวนี้มีแค่ตัวเดียว ถ้าสติไม่นั่ง กิเลสมันจะนั่งแทน แล้วพาเราไปไหนต่อไหนตามกิเลส ใจเราเปนคนโดยสารไปแล้ว ไม่ใช่คนขับ พาไปเหวหรือ สายเกินไปแล้ว ทำให้สติคงที่ ฝึกเอาสติไปจับอยู่สิ่งที่เข้ามา กลัวขาดทุน เอาสติไปจับทันที ขาดทุนเท่าไร กำไรเท่าไร วันนี้เสี่ยงไหม ต้องเล่นเร็วแค่ไหน 50/50 เข้าทำไม กำไรไม่คุ้มสติที่เสียไป ตังหาได้ สติหาได้ แต่สติไม่แพง ไม่มีต้นทุน เอาสติดีกว่า ถ้าไม่มั่นใจ อยากลอง ลองน้อยๆ ขาดทุน ก็ตามที่คาดหวัง ทุกวันนี่คิดถึงขาดทุนไว้ ขาดทุนเท่าไร เปนไปตามที่เราคิดไหม ใจเราต้องคงที่ ถึงไปจับตลาด เพราะใจของตลาดมันแกว่ง ใจเราถึงต้องคงที่ ไม่ใช่ใจเราแกว่งมากกว่าตลาด อย่างนี้แพ้ตั้งแต่ต้นครับ 555555
ที่มา http://mangmaoclub.com/book-zen-in-the-market/#comments
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น